Het Specifieke Koolhydraten Dieet is oorspronkelijk bedacht door dr. Sidney Haas en verder uitgewerkt en ontwikkeld door Elaine Gottschall. Het is beschreven in het boek: "Breaking the Vicious Cycle™". Iedereen die het dieet wil gaan volgen raad ik aan dit boek te lezen.
De Nederlandse vertaling: 'Doorbreek de Vicieuze Cirkel, is te koop bij bol.com:
Dr. Suskind van het Seattle Children's Hospital heeft het verder uitgewerkt, specifiek gericht op de behandeling van kinderen met IBD (Inflammatory Bowel Diseases). Ook dit boek is te verkrijgen bij de Bol.com
Om echter alvast een indruk te krijgen van de theorie achter het dieet volgt hier een korte beschrijving:
In 3 zinnen
- Dubbele en complexe suikers (geraffineerde suiker, zetmeel, brood, lactose) worden niet goed verteerd en voeden de slechte bacteriën in je darmen, die voor ontsteking zorgen.
- Honger de slechte bacteriën uit door geen dubbele en complexe suikers te eten.
- Je mag wel enkele suikers eten: Dus fruit, honing en verder bijna alle groenten, vlees, vis en noten.
"Ietsje" Uitgebreider
Als je, net als ik, geen biochemicus, orthomoleculair voedingsdeskundige of maag- lever- darm arts bent, dan beperkt je kennis over het spijsverteringssysteem zich waarschijnlijk tot: Ik eet iets, mijn lijf haalt eruit wat het nodig heeft, en de rest verdwijnt uiteindelijk in het toilet. Als je een dieet gaat volgen helpt het echter als je weet waarom je sommige producten juist wel en sommige juist niet moet eten. Mensen die een dieet volgen om af te vallen, doen er goed aan om te weten, dat als ze meer calorieën eten dan ze verbruiken het afvallen meestal niet lukt. Het SCD™ volg je echter niet om af te vallen, maar om je darmen gezond te krijgen. Dus, wat zijn dan precies die “specifieke” koolhydraten en waarom mag ik wel honing eten, maar geen gewone suiker, en wel amandelen, maar geen aardappels? Zonder heel technisch te worden ga ik het toch proberen uit te leggen.
Wat zijn Koolhydraten?
Koolhydraten zijn simpel gezegd suikers. Er zijn echter verschillende suikers, die ieder een ander proces in je lichaam moeten doorstaan om opgenomen te kunnen worden. We kunnen ze, voor dit doel, onderverdelen in drie groepen:
Monosachariden -
Dit zijn enkele (mono) suikers. Als je deze eet, hoeft je lichaam eigenlijk weinig te doen. Deze kunnen zo worden opgenomen en omgezet worden in energie. Voorbeelden van monosachariden zijn de koolhydraten die voorkomen in fruit. Honing bestaat zelfs uit twee losse monosachariden.
Disachariden -
Dit zijn dubbele (di) suikers. Twee suikers die dus gezellig aan elkaar vast zitten. Heel knus, maar minder handig voor de vertering. Om die suikers los te maken moet er eerst een enzym aan het werk. Wikipedia noemt een enzym een biochemische katalysator. Het is, zeg maar, de sloper die de twee suikers loswrikt tot losse monosachariden.
Voor de meeste mensen geen onoverkomelijk probleem, als je dus maar genoeg van die enzymen hebt. Voor verschillende disachariden, heb je overigens verschillende enzymen nodig. Een legertje slopers om bijvoorbeeld lactose (melksuiker) af te breken en een ander legertje slopers om tafelsuiker af te breken. Pas als de slopers hun werk hebben gedaan kunnen de suikers opgenomen worden en heb jij weer energie.
Polysachariden -
Poly = meer en dit zijn dus niet maar twee suikers die aan elkaar vast zitten, maar een soort kringetje van verschillende suikers. Je begrijpt, hier hebben we aan een legertje slopers niet meer genoeg, maar wordt het geheel eerst door een sloophamer in kleinere stukken geslagen om vervolgens de aparte legertjes erop los te laten, om alles uiteindelijk weer tot losse monosachariden terug te brengen. Voorbeelden van polysachariden zijn alle zetmeel producten, zoals brood, aardappels en rijst.
Het probleem
Het probleem van mensen met Crohn’s en Colitis Ulcerosa is (volgens de theorie van dit dieet), dat zij niet of niet genoeg enzymen (legertjes) hebben om de di- en polysachariden af te breken tot losse suikerdeeltjes. Jammer, maar helaas. Je hebt lekker een boterham gegeten en nu is er geen legertje om daar kleine monosaccharidetjes van te maken. Dus in plaats van dat jij energie krijgt van die boterham wordt het geheel verder je darmen in gestuurd. En dan? Om te begrijpen wat er daarna gebeurt, moeten we naar de bacteriën in je darmen kijken.
Zoals je misschien wel weet zitten je darmen vol verschillende bacteriën. Het zijn er echt héél veel. Een groot deel van die bacteriën zijn heel lief en vriendelijk en goed voor je, maar een klein aantal heeft het minder goed met je voor. Ongeveer zo:
Die niet zo goede bacteriën vinden die onverteerde suikers juist ontzettend lekker! Deze slechte bacteriën eten de suikers op en vervolgens geven ze gassen af, die schadelijke zijn voor de darmwand en de overige bacteriën in de darm.
De goede bacteriën worden op deze manier weggewerkt en de slechte worden steeds groter in aantal:
Hoe meer slecht bacteriën, hoe meer giftige stoffen er worden afgegeven, waardoor je darmwand gaat ontsteken en Crohn of Colitis Ulcerosa ontstaat: Een chronisch ontstoken darm.
Dus, nu zit jij zonder legertje enzymen en met een grote groep slechte bacteriën in je darmen.
Oplossing:
We gaan die nare, slechte bacteriën uithongeren!
Hoe?
Door geen di- en polysachariden meer te eten. Dus geen suiker, geen lactose en geen zetmeel meer. Als de slechte bacteriën geen onverteerde suikers meer te eten krijgen, verzwakken ze en worden het er steeds minder. Door de juiste voeding, waaronder de 24-uurs SCD yoghurt met extra veel probiotica, kunnen de goede bacteriën weer terugkomen en ervoor zorgen dat jouw darmen weer rustig worden. De schade aan de darmwand, de ontsteking, heeft zo de mogelijkheid om te genezen.
